"ေနရာစုံက ထပြက္ေနေသာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း"

"ေနရာစုံက ထပြက္ေနေသာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း"

မ်ဳိးခ်စ္သူ(၉၇)

(၁)

ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးေကာက္ပြဲေတြက အသြင္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနသည္။ စနစ္တက် ညႊန္ၾကားမႈမရွိ ေသာေၾကာင့္ အၿပီးသတ္ေရြးခ်ယ္ရမည့္ေန႔လည္း မသိရ။ ေရြးခ်ယ္ခံရသူေတြ မည္သည့္အခ်ိန္မွာ စတင္ တာဝန္ယူရမည္လည္း မသိရျဖစ္ေနသည္။ တုိင္းေဒသႀကီးအခ်င္းခ်င္းလည္း မတူညီ၊ ျပည္နယ္ေဒသေတြ မွာလည္း မတူညီ။ ဖြဲ႕စည္းပုံပ်က္သကဲ့သုိ႔ ရွိေန၏။ ဘာေၾကာင့္ က်င္းပသည္ကုိလည္း မသိရေပ။ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသက္တမ္းသည္ ငါးႏွစ္ျဖစ္၏။ အစုိးရတစ္ခုသက္တမ္းႏွင့္တူညီ၏။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးခ်ိန္ အာဏာမလြဲေျပာင္းမီ ယခင္အစုိးရလက္ထက္တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပၿပီးသား ျဖစ္၏။ ယခုျပန္လည္က်င္းပျခင္းေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၌ အေရြးခံထားရေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ား နစ္နာခဲ့ရ၏။ ဤသည္မွာ ဥပေဒကုိ မေလးစား မလုိက္နာျခင္း၏ ျပယုဂ္ပင္။ သက္တမ္းငါးႏွစ္မျပည့္ေသးဘဲ ျပန္က်င္းပျခင္းသည္ ေရြးခ်ယ္ခံထားရသူမ်ားကုိ နစ္နာေစသလုိ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူမ်ားကုိ မထီမဲ့ျမင္ျပဳရာလည္း ေရာက္ေပသည္။

ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေရြးေကာက္ပြဲအသံမ်ား ကလည္း ဆူညံေန၏။ အထူးသျဖင့္ မေလ်ာ္ၾသဇာသုံး၍ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈမ်ား၊ အထက္ဖိအားဒဏ္ မခံႏုိင္၍ မတရားဆုံးျဖတ္မႈမ်ား၊ ကုိယ့္လူ ကုိယ့္ပါတီဝင္ အသာရေအာင္ လွည့္ကြက္ဖန္တီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ရပ္ေက်းျပည္သူမ်ား မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကရသည့္အသံမ်ားက ပုိမ်ားေပသည္။ မေလ်ာ္ၾသဇာသုံးသူမ်ားမွာ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အဆင့္ထိ အာဏာပုိင္မ်ားျဖစ္ေလသည္။ အာဏာရပါတီေခါင္းေဆာင္အသီးသီးကလည္း ဖိအားေပးျခင္း၊ မတရားဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရပ္ေက်းေရြးေကာက္ပြဲမက်င္းပမီ အေျခခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖြဲ႕စည္းရုံျဖင့္ပင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္၍ ပြဲရပ္သြားရသည္က မ်ားေပသည္။ ရပ္ေက်းေရြး ေကာက္ပြဲေလးတစ္ခု က်င္းပသည္ပင္ ဤမွ်အထိ ဘက္လုိက္ေနၾကလွ်င္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ဆုိလွ်င္ မေတြးဝံ့စရာပင္။

(၂)

၂၀၁၈ႏွစ္ဆန္းမွာပင္ ဧရာဝတီတုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးမန္းေဂ်ာ္နီ ႏုတ္ထြက္သြားခဲ့၏။ သူႏွင့္အတူ စုိက္ပ်ဳိးေရး ဝန္ႀကီးဦးဘဟိန္းလည္း ႏုတ္ထြက္စာတင္သြား၏။ ပဲခူးတုိင္း မေကြးတုိင္းတုိ႔မွ တုိင္းအဆင့္ဝန္ႀကီး စုစုေပါင္း ငါးဦးဟု သိရ၏။ ႏုတ္ထြက္ရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကုိ ၾကားရသည္မွာလည္း မွတ္သားစရာ။ တစ္ေယာက္တစ္ ေပါက္ျဖစ္ေန၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မန္းေဂ်ာ္နီအစား ေနာက္တစ္ပါးေရြးခ်ယ္ဖုိ႔လုိလာ၍ ဧရာဝတီတုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ကုိ အေရးေပၚေခၚယူရ၏။ လႊတ္ေတာ္ကုိ အေရးေပၚေခၚယူခဲ့ေသာ္လည္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ မတင္ေျမွာက္ႏုိင္ခဲ့ဘဲ ျပန္လည္က်င္းပဖုိ႔ ရက္ေရႊ႕လုိက္ရ၏။ ဇန္နဝါရီ ၁၅ရက္ေန႔က က်င္းပေသာ အေရးေပၚအစည္းအေဝးကုိ ဇန္နဝါရီ ၁၈ ရက္ေန႔သုိ႔ ေရႊ႕ပစ္လုိက္ရျခင္းျဖစ္၏။ NLD ပါတီႏွင့္ NLD အစုိးရ သည္ တုိင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ရာ၌ မူဝါဒႏွင့္လုပ္ငန္းစဥ္ခ်မွတ္ထားၿပီးမွ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း လုပ္ေဆာင္ေနသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေန၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တစ္ပါးကုိ ျဖဳတ္ခ်ေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အသစ္ကုိ အရင္ေရြးခ်ယ္လ်ာထားရေပမည္။ ယခုမူ အေရးေပၚလႊတ္ေတာ္ေခၚသည့္ေန႔အထိပင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အသစ္မည္သူမည္ဝါမွန္း မသိရေသးသည့္ ျပည္သူမ်ားဘဝ သနားစရာအတိ ျဖစ္ခဲ့၏။ အစစအရာရာ အဆင္သင့္မရွိသည့္ အဆင့္မွာသာ ရွိေသးေၾကာင္း အေရးေပၚလႊတ္ေတာ္ရက္ေရႊ႕ေျပာင္း ျခင္းက သက္ေသျပလ်က္ ရွိေနေပသည္။

(၃)

ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီအေရးက ႏုိင္ငံေရးဆန္လာသည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲအဆုိျပဳသည္အထိ ေရာက္ရွိလာ သည္။ အဆုိျပဳသူ ေမးခြန္းေမးသူက NLD ကုိယ္စားလွယ္ျဖစ္သည္။ ၄င္းက ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီေတာ္ႀကီး ကုိ ေရွးပုံစံအတုိင္း ထုံးသကၤန္းသာ ကပ္လုိ၍ လႊတ္ေတာ္ထဲအထိ ပင့္ေဆာင္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခု လက္ရွိတြင္ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီသည္ ေရႊသကၤန္း(ေရႊေဆး)ေရာင္ျဖစ္ေနသည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ပင့္ေဆာင္လာသူ NLD ကုိယ္စားလွယ္ အေၾကာင္း ျပသည္က သုံးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေရႊသကၤန္း(ေရႊေဆး) ကပ္လွဴေနရျခင္းေၾကာင့္ ေငြေၾကးအကုန္အက်မ်ား ေၾကာင္းႏွင့္ အလုပ္ပုိမ်ားလာေၾကာင္း၊ ထုံးသကၤန္းသာ ကပ္လွဴမည္ဆုိလွ်င္ ေငြလည္းအကုန္အက်မမ်ား၊ အလုပ္လည္းသက္သာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းပင္။ ေကာင္းမႈ ေတာ္ေစတီအေရးသည္ သာသနာေရးကုသုိလ္ေရးျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သံဃနာယကအဖြဲ႕၊ သာသနာေရး၊ ေဂါပကအဖြဲ႕၊ ၾသဝါဒါစရိယ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာသာ တာဝန္ရွိေပသည္။ ထုံးသကၤန္း ကပ္လုိလွ်င္ ထုိဌာနမ်ား ထုိအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေပမည္။ ယခုမူ လႊတ္ေတာ္ထဲအထိ ပင့္ေဆာင္ကာ ႏုိင္ငံေရးအသြင္ဖန္တီးလာသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ အႏုိင္က်င့္ျခင္းတစ္မ်ဳိးပင္။

ေဂါပကႏွင့္ သံဃနာယကအဖြဲ႕၊ ၾသဝါဒစရိယဆရာေတာ္မ်ားက ထုံးသကၤန္းကပ္မည္ကုိ သေဘာတူၿပီးသား ျဖစ္၏။ လက္ရွိေရႊသကၤန္းမ်ား အေရာင္မွိန္သြားလွ်င္ ထုံးသကၤန္းကပ္မည္ဟု ကတိေပးထား၏။ ထုိသုိ႔ ကတိေပးထားပါလ်က္ အတင္းအၾကပ္ဖိအားေပးေနျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔အျပင္ လူထုသေဘာထားေကာက္ယူ ျခင္းဟုဆုိကာ လက္မွတ္မ်ားေကာက္ခံေနမႈကုိ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ထပ္မံအႏုိင္က်င့္ျခင္းပင္။ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တုန္းကလည္း စစ္ကုိင္းၿမဳိ႕နယ္ NLD ပါတီဝင္မ်ားက ေရႊသကၤန္း ကပ္လွဴေရး လူထုသေဘာထားလက္မွတ္ေကာက္ခံျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေသးသည္ဆုိ၏။

NLD ပါတီဝင္ေတြ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္တတ္ၾကေပ။ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီထုံးသကၤန္းကပ္လွဴမည့္အေရးကုိ လူထုလက္မွတ္ေကာက္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲသုိ႔ ဆြဲသြင္းျခင္းမ်ားျဖင့္ မရေသးလွ်င္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ ႀကီးသုိ႔ တုိင္ၾကားမည့္အဆင့္ထိပင္ ျပဳလုပ္ၾကေတာ့မည္ေလာ မေျပာသာေပ။

ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီႀကီးကုိ သာလြန္မင္းတရားႀကီး တည္ထားခဲ့၏။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ထုံးသကၤန္း ျဖစ္၏။ နယကလက္ထက္ေထာက္လွန္းေရးတုိ႔ ေရႊသကၤန္းကပ္လွဴသြားျခင္းျဖစ္၏။ ယၾတာဟုယူဆၾက၏။ တစ္ခုၾကားရသည္မွာ ေရႊသကၤန္းကပ္လွဴၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္း ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္မ်ား အလာက်ဲသြား သည္ဆုိ၏။ ႏုိင္ငံတကာမွမွတ္တမ္းမ်ား၌ ထုံးသကၤန္းသာရွိသျဖင့္ ေရႊေရာင္ေျပာင္းသြားေသာေၾကာင့္ မလာၾကေတာ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဆုိ၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံျခားေငြဝင္ေရးအရပင္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားမွာ လူစည္ကား ေရးအရပင္ျဖစ္ေစ၊ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ကုိ ထိန္းသိမ္းေရးအရပင္ျဖစ္ေစ ထုံးသကၤန္းသည္သာ အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္ေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ သာသနာေရး၊ သံဃနာယက၊ ေဂါပက၊ ၾသဝါဒါစရိယ ဆရာေတာ္ ႀကီးမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္သြားရမည္သာျဖစ္ေပသည္။

(၄)

ကရင္နီအမ်ဳိးသားတုိးတက္ေရးပါတီ (KNPP)ႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တုိ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႕ၾကသည့္သတင္း ကလည္း ႀကီးမားလာသည္။ ကယားျပည္နယ္တစ္ခုလုံးသုိ႔ ကူးစက္ေတာ့မည့္အေျခအေနထိ ေရာက္လာ ခဲ့သည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ လြဳိက္ေကာ္ၿမဳိ႕မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ KNPP တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားက တပ္မေတာ္ယာဥ္တန္းကုိ တားဆီးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ကာ KNPP တပ္ဖြဲ႕ဝင္ သုံးဦးႏွင့္ အရပ္သား တစ္ဦးေသဆုံးခဲ့ရသည္မွ စတင္ျခင္းျဖစ္၏။ KNPP ဘက္မွ ေျပာသည္က တပ္မေတာ္ရိကၡာတင္ယာဥ္တန္း က သစ္ေတြတင္ေဆာင္လာ၍ တားဆီးစစ္ေဆးသည္ဟု ဆုိသည္။ တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း ယာဥ္တန္းကုိ တားဆီးသူမ်ားအား ေခၚေဆာင္သြားရာမွ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။ အဆုိပါ ေလးဦးေသဆုံးမႈေၾကာင့္ ဆႏၵျပသည့္အေပၚ ၿငိမ္းစုစည္းမတင္ဘဲ ဆႏၵျပျခင္းေၾကာင့္ ကယားျပည္နယ္ အစုိးရက ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ဖမ္းဆီးအေရးယူလုိက္သည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ ဆႏၵျပမႈျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ ငါးဦးကုိ ေထာင္ဒဏ္ ရက္ ၂၀ ခ်မွတ္လုိက္သည္။ သုံးဦးကုိ အမႈဖြင့္အေရးယူရာ၌ အာမခံေပးေသာ္လည္း မယူသျဖင့္ လြဳိက္ေကာ္ေထာင္အခ်ဳပ္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ထားလုိက္သည္။ ၄င္းကုိ မေက်နပ္၍ ထပ္မံဆႏၵျပၾက ျပန္သည္။ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရုံးေရွ႕မွာ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ျပျခင္းျဖစ္၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကေခၚယူ ေဆြးေႏြးေသာ္ လည္း အဆင္မေျပခဲ့ေပ။ အခင္းျဖစ္ကာစ၌ KNPP ႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွစ္ဘက္လုံးက ျပည္နယ္အစုိးရ ရွိသည္ဟုပင္မထင္ၾကေၾကာင္း၊ မည္သူမွ် လာေရာက္တုိင္ၾကားမႈမရွိေသာေၾကာင့္ ေျဖရွင္း၍မရေၾကာင္း ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကဆုိသည္။

KNPP အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ စည္းလုံးညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားမဟာမိတ္(UNA)က ျပည္သူမ်ားအေပၚ စိတ္ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ဆုံးျဖတ္မႈျပဳလုပ္ရန္ အစုိးရကုိ တုိက္တြန္းခဲ့သည္။ ၄င္းမဟာမိတ္အဖြဲ႕၌ SNLD၊ ANP၊ KNP အပါဝင္ မြန္၊ ရုိမီ၊ ကုိးကန္႔၊ ကခ်င္၊ ရွမ္းနီ၊ ဗႏု၊ ခ်င္း၊ ခမီး၊ ၿမဳိ- တုိင္းရင္းသားမ်ားပါတီတုိ႔ ပါဝင္ေပသည္။

(၅)

ကယားျပည္နယ္အေရးႏွင့္အတူ ရခုိင္ျပည္နယ္အေရးကလည္း ေပၚလာျပန္သည္။ ဇန္နဝါရီ ၁၆ရက္ေန႔ ညဦးပုိင္းတြင္  ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ေျမာက္ဦးၿမဳိ႕အေရးျဖစ္၏။ လူခုနစ္ဦးေသဆုံးကာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ဦးအထိ ဒဏ္ရာရခဲ့သည့္ အေရးအခင္းႀကီးျဖစ္၏။ ေျမာက္ဦးၿမဳိ႕ နန္းေတာ္ရာကုန္းေပၚတြင္ က်င္းပမည့္ ရခုိင္ဘုရင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာက်ဆုံးျခင္း အထိမ္းအမွတ္စာေပေဟာေျပာပြဲကုိ တားျမစ္ရာမွ ျပႆနာစတင္ျခင္းျဖစ္၏။ ၿမဳိ႕နယ္ေထြအုပ္ကလည္း မက်င္းပဖုိ႔ တားျမစ္သည္။ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ ဌာနကလည္း ၄င္းပုိင္နက္နန္းေတာ္ရာကုန္းေျမမွာ မက်င္းပဖုိ႔ ကန္႔ကြက္သည္။ ညေန ေျခာက္နာရီခန္႔မွာ မက်င္းပျဖစ္ေတာ့ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္လုိက္လွ်င္ အလုိလုိၿပီးသြားမည့္ပြဲျဖစ္ေသာ္လည္း က်င္းပျဖစ္သလုိလုိ ေနလုိက္၍ ပရိသတ္မ်ားျပားလာရာမွ လူစုလူေဝးအင္အားျဖင့္ ခရုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရုံးထဲထိ ဝင္ေရာက္ တုိက္ခုိက္သည္အထိ ပြဲဆူသြားျခင္းျဖစ္၏။ ဆုိင္ကယ္ေတြဖ်က္၊ ကားမွန္ရုိက္ခြဲ၊ ခဲေတြပစ္ေပါက္ရုံတင္ မဟုတ္ဘဲ ရဲေတြထံ ေသနတ္ဝင္လုသည့္အဆင့္ထိ ေသြးဆူသြားခဲ့၏။ ရဲတပ္ဖြဲ႕က မုိးေပၚေထာင္ေဖာက္ ေျခာက္လွန္႔ရုံေလာက္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး မရသည့္အဆုံးမွ ပစတ္ခတ္ရပါသည္ဟု ဆုိလာ၏။ ေျမာက္ဦးျပည္သူ တုိ႔ကလည္း ရခုိင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး ဒုိ႔အေရး ရခုိင္ျပည္အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာရရွိေရး ဒုိ႔အေရးဟု ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ခ်ီတက္တုိက္ခုိက္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ ညႀကီးမုိးခ်ဳပ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ျပႆနာပင္။ ေနာက္ဆုံးသတင္းအရ သုံးဆယ္ေက်ာ္ဒဏ္ရာရသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ ၂၀ လည္း ဒဏ္ရာရသည္ဟု ဆုိပါသည္။

ေျမာက္ဦးျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ဇန္နဝါရီလ ၁၆ရက္ေန႔မွာပင္ စာေရးဆရာေဝဟင္ေအာင္ကုိ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေဒါက္တာေအးေမာင္ကုိ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ဖမ္းဆီးခဲ့၏။ ထုိသုိ႔ဖမ္းဆီးႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးဝင္းျမင့္ထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆုိပါသည္။ ႏွစ္ဦးလုံးကုိ ပုဒ္မ၁၇(၁)၊ ၅၀၅(ခ)၊ ၁၂၂တုိ႔ျဖင့္ စြဲဆုိရန္ စီစဥ္ထားၿပီး ေလာေလာဆယ္၌ မတရားအသင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈပုဒ္မ ၁၇(၁)ျဖင့္ ဖမ္းဆီးကာ စစ္ေတြေထာင္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ထားေၾကာင္း သိရေပသည္။

ေဒါက္တာေအးေမာင္ႏွင့္ လူငယ္စာေရးဆရာ ေဝဟင္ေအာင္တုိ႔က ဇန္နဝါရီလ ၁၅ရက္ေန႔၌ ရေသ့ေတာင္ၿမဳိ႕မွာ ေဟာေျပာခဲ့ေသး၏။ ထုိေဟာေျပာခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေျမာက္ဦးၿမဳိ႕ ေဟာေျပာပြဲကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့ဟန္ရွိ၏။ ရေသ့ေတာင္ ေဟာေျပာပြဲ၌ ဆရာေဝဟင္ေအာင္က ရခုိင္ျပည္နယ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ျပန္လည္ရရွိေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုလုိ ေဟာၾကားခဲ့၏။

"ရခုိင္ျပည္နယ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ က်ဆုံးသြားသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၃ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီး လူမ်ဳိးဆက္ ငါးဆက္ခန္႔ ကင္းကြာခဲ့ေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံေရးတြင္ လက္ဝါးျဖန္႔ေတာင္း၍ မရေသာေၾကာင့္ လက္ညွဳိးေကြးၿပီး ေတာင္းသည့္ အဖြဲ႕ေပၚေပါက္လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထြန္းျမတ္ႏုိင္ဦးေဆာင္ေသာ AA တပ္မေတာ္သည္ လည္း ရခုိင္ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာ ျပန္လည္ရရွိေရး၊ ဗမာ့ကၽြန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲဝင္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ရေသ့ေတာင္ၿမဳိ႕နယ္သူ၊ ၿမဳိ႕နယ္သားမ်ားအေနျဖင့္လည္း ဗမာ့ကၽြန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အားလုံးတြင္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း၊ ယခုအခ်ိန္သည္ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္ အတည္း ျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္ကာလျဖစ္ေန၍ မိမိတုိ႔အတြက္ အခြင့္အေရးသာေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗမာ့ကၽြန္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး ရရွိေရးအတြက္ ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ရန္ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္း အားလုံး ပါဝင္ၾကရန္လုိအပ္ေၾကာင္း"

ေဒါက္တာေအးေမာင္က "ဗမာမ်ားအေနျဖင့္ ရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ဗမာ့ကၽြန္အျဖစ္ေလာက္သာ ထားရွိၿပီး တန္းတူအခြင့္အေရး မေပးေၾကာင္း၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ရရွိေရးအတြက္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုသာ ရွိေၾကာင္း၊ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားရွိေၾကာင္း၊ မိမိမွာ ေနာက္တစ္နည္း ျဖစ္ေသာ လူထုဗဟုိျပဳႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအားနည္းခ်က္ကုိ အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ပန္းတုိင္ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရန္ တုိက္တြန္းလုိေၾကာင္း၊ ေနာက္ႏွစ္မ်ား စြာ ေရာက္တုိင္းမွာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာျပန္လည္ရယူလုိေရး စိတ္ဓာတ္ေမြးရန္၊ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ ေရးႏွင့္ လူထုဗဟုိျပဳႏုိင္ငံေရးအားလုံး၏ ပန္းတုိင္သည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကုိ ျပန္လည္ရယူႏုိင္ေရးသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူထုကုိ စည္းရုံးျခင္း၊ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္ၿပီး အာဏာရယူရန္ နည္းမ်ဳိးစုံ ျဖင့္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲကုိ ဆင္ႏႊဲၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္သုိ႔ သြားေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုလုိေဟာေျပာပြဲမ်ား က်င္းပျခင္းျဖင့္ တစ္မ်ဳိးသားလုံး ထားရွိသင့္သည့္ ရည္မွန္ခ်က္ပန္းတုိင္ကုိ သိရွိၿပီး အမ်ဳိးသားေရးတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း"

ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔ကထုတ္ျပန္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္ပါ ေဒါက္တာေအးေမာင္ႏွင့္ ဆရာေဝဟင္ေအာင္တုိ႔၏ ရေသ့ေတာင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ ရခုိင္တစ္ျပည္လုံး အုံၾကြသြားႏုိင္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေျမာက္ဦးၿမဳိ႕တြင္ ဆက္လက္ေဟာေျပာမည့္ အစီအစဥ္ကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပမည္။ ေျမာက္ဦးအဓိကရုဏ္းျဖစ္ပြားသည္ျဖစ္ေစ မျဖစ္ပြားလွ်င္ျဖစ္ေစ ၄င္းတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ေဟာေျပာခ်က္သည္ အဆုိပါပုဒ္မမ်ားႏွင့္ ၿငိစြန္းသည္သာ ျဖစ္ေပသည္။

ေဒါက္တာေအးေမာင္တုိ႔ ဂယက္သည္ အင္မတန္ႀကီးမားသြားၿပီး ရခုိင္တစ္ျပည္နယ္လုံး ဆူပူအုံၾကြရန္ လႈံ႔ေဆာ္သူမ်ားရွိလာသည္အထိ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ္လည္း လုံၿခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား ခ်ထားမႈျမန္ဆန္ျခင္း၊ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ(ANP)ပါတီ၏ ကုိင္တြယ္ပုံ ျငင္သာျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ထပ္မံျဖစ္ပြားမႈမ်ဳိး မရွိေတာ့ေပ။

ရခုိင္ျပည္သူမ်ားကလည္း ေဒါက္တာေအးေမာင္တုိ႔ဘက္မွ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ ေျမာက္ဦးကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ ၿပီး လြတ္လပ္ၿပီးသမာသမတ္ရွိသည့္ ျပင္ပပုဂၢဳိလ္မ်ားပါဝင္သည့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္းအေျဖထုတ္ဖုိ႔ေတာင္းဆုိလာၾက၏။ ရခုိင္ျပည္နယ္အစုိးရကလည္း ပြဲက်င္းပေရးေကာ္မတီတစ္ရပ္ လုံးကုိ တရားစြဲဆုိသြားမည္ဟု အခုိင္အမာေျပာလသည္ကုိ ေတြ႕ရသလုိ စစ္ေတြေဆးရုံတက္ေနသည့္ ဒဏ္ရာရသူရွစ္ဦးကုိ ေဆးရုံအထိ လာေရာက္ ဖမ္းဆီးသြားသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရ၏။ အစိုးရက ေသဆုံးသူ ခုနစ္ဦးအတြက္ ငါးသိန္းက်ပ္စီ၊ ဒဏ္ရာရသူမ်ားအတြက္ သုံးသိန္းက်ပ္စီထုတ္ေပးေသာ္လည္း ရခုိင္ျပည္သူ မ်ားက မယူၾကေပ။ ရခုိင္ျပည္သူမ်ားက ရဲတပ္ဖြဲ႕၏ ႏွိမ္နင္းမႈကုိ စုံခုံဖြဲ႕၍ စစ္ေဆးေပးရန္ ေတာင္းဆုိေနၾက သလုိ ေဆးရုံတက္ေနသူမ်ားကုိ ေဆးရုံအထိ လာဖမ္းၾကသည္ကုိလည္း မေက်နပ္ၾကေပ။

ေဒါက္တာေအးေမာင္သည္ ANP ပါတီဥကၠ႒အျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္စာတင္ထားေသာ္လည္း ပါတီက ႏုတ္ထြက္ခြင့္မျပဳေသးေပ။ လက္ရွိတြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးျဖစ္ေန၏။ ၄င္းတုိ႔၏ ေဟာေျပာခ်က္အရ မိန္းမသား(မုဆုိးမ)အုပ္ခ်ဳပ္ေနသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကုိ အခြင့္ေကာင္းယူ ကာ ရခုိင္ျပည္နယ္ခြဲထြက္ေရး ႀကံစည္ခဲ့ၾကပုံ ေပၚေပသည္။ အစုိးရကုိင္တြယ္ပုံကလည္း မေကာင္း၊ ၄င္းတုိ႔ ျပဳမူပုံကလည္း မဟန္ျဖစ္ေနသျဖင့္ တုိင္းရင္းသားတုိ႔ေတာင္းဆုိေနေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကုိ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရွိလာေပသည္။ တုိင္းရင္းသားမ်ား၌ ဗမာ မုန္းတီးေရးဝါဒ လႊမ္းမုိးလ်က္ရွိရာ ဖက္ဒရယ္ကုိ အေၾကာင္းျပ၍ ျပည္နယ္အသီးသီး ခြဲထြက္မည့္အႀကံမ်ား ရွိေနၾကပုံေပၚ၏။

တုိင္းျပည္သည္ကား မုဆုိးမတုိင္းျပည္ျဖစ္ေနသည္ကား အမွန္ပင္။

(၆)

မေကြးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးပါေမာကၡ ႏုိင္ငံေတာ္အၾကည္ညဳိပ်က္ေစမႈပုဒ္မ ၅၀၅(ခ)ျဖင့္ တရားစြဲဆုိခံထားရ၏။ လက္ရွိတြင္ ၄င္းကုိ အင္းစိန္ေထာင္၌ သကၤန္းခၽြတ္ လူဝတ္လဲကာ ဖမ္းဆီးထား၏။ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔က ဦးပါေမာကၡ၏ေရွ႕ေန ဦးေအာင္သူရိန္ထြန္းက တရားရုံး၌ သကၤန္းဝတ္ခြင့္ ေတာင္းဆုိေလွ်ာက္ထားရာ တရားသူႀကီးက ပယ္ခ်ခဲ့ေပသည္။ ေရွ႕ေနဦးေအာင္သူရိန္ထြန္းက ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက ၄၇ပါးစုံညီ ဒုတိယအစည္းအေဝးဆုံးျဖတ္ခ်က္ ပုဒ္မ ၁၁(ဃ)အရ အမႈရင္ဆုိင္စဥ္မွာ သကၤန္းဝတ္ခြင့္ရွိျခင္း၊ ၁၈၉၄ခုႏွစ္ အက်ဥ္းေထာင္အက္ဥပေဒႏွင့္ အက်ဥ္းေထာင္လက္ စြဲဥပေဒ ၁၀၄၆တုိ႔အရ သကၤန္းဝတ္ခြင့္ျပဳထားျခင္းတုိ႔ကုိ ေထာက္၍ သကၤန္းဝတ္ခြင့္ေတာင္းဆုိျခင္းျဖစ္၏။ တရားသူႀကီးက ပယ္ခ်လုိက္သျဖင့္ Rule Of Law ဥပေဒအခြင့္အေရးဘယ္မလဲဟု ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ခဲ့၏။

ထုိ႔အျပင္ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ)သည္ ရဲအေရးမပုိင္သျဖင့္ တရားရုံးသုိ႔ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထားရသည့္ပုဒ္မျဖစ္ရာ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထားသူကုိယ္တုိင္က သူ႔လက္မွတ္မဟုတ္ပါဘူးဟု ထြက္ဆုိထားသည္ကုိ ေထာက္၍ စြဲခ်က္အတည္မျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားသည္ဟု ဦးေအာင္သူရိန္ထြန္းက ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

ျပည္သူေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားသည့္ ျပည္သူ႔အစုိးရ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ဦးေဆာင္သည့္ အရပ္သားဒီမုိကေရစီအစုိးရလက္ထက္မွာမွ တရားဥပေဒစုိးမုိးမႈမရွိလွ်င္ မည္သည့္ အစုိးရလက္ထက္မွာမွ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ သကၤန္းခၽြတ္ေလာက္သည့္ အျပစ္မရွိဘဲ လူဝတ္လဲေထာင္ခ်သည့္ စနစ္ႀကီးကုိ ျပဳျပင္သင့္လွေပသည္။ အဂၤလိပ္လက္ထက္၊ ဦးႏုလက္ထက္၊ မဆလလက္ထက္တုိ႔၌ပင္ ေထာင္ထဲ၌ ရဟန္းဝတ္ျဖင့္ ေနခြင့္ရွိေသးလွ်င္ ေဒၚစုလက္ထက္ ၌ ပုိ၍ပင္ ရွိသင့္သည္မဟုတ္ေလာ........။

မ်ဳိးခ်စ္သူ(၉၇)