မ်ဳိးခ်စ္တုိင္းရင္းသားတစ္ဦး၏
ရင္ဖြင့္သံ
=====================
ေျပာပါရေစ
ဘူးသီးေတာင္
ေမာင္ေတာနယ္မွာ ဘဂၤလီကုလား ၉၈% အထိ ေပါက္ပြား ေနပါၿပီ။
မူရင္းဌာေန
တိုင္းရင္းသားမွာ ရခိုင္ အျပင္ ၿမိဳ သက္ ခမီး တိုင္းရင္းသားေတြ ေနပါတယ္။
ဘဂၤလီကုလားေတြဟာ
ယခင္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ဆီမွာ ထမင္းစား ကြ်န္ခံဘဝနဲ႔ ေနခဲ႔ရာက အဆမတန္ေသာ ေပါက္ဖြားႏႈန္းနဲ႔
လူဦးေရ အသာစီးရေနပါၿပီ။ ပကတိအတိုင္း သံုးသပ္ရရင္
ကုလားေတြက အလုပ္ကလည္း တအားလုပ္ၾကေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ႔လူလည္း
မ်ားလာပါၿပီ။ Drug trade ကလည္း ဘဂၤလီေတြအတြက္ ေသာက္ေသာက္လဲ ေငြဝင္တာပါ။
အခုျဖစ္တဲ႔
ကိုင္းႀကီး တို႔ ေစတီျပင္တို႔ဆိုတာ တိုင္းရင္းသား အိမ္ေျခ ၅၀ ေလာက္ရွိၿပီး ဘဂၤလီကုလားအိမ္ေျခ
၅၀၀၀ ေလာက္ရွိတဲ႔ ရြာေတြၾကားမွာ ေနရတာပါ။
အခုလို တိုင္းရင္းသားရြာေလးေတြက
ေနရာအႏွံ႕ ပ်ံ႕က်ဲတည္ရွိတာပါ။ တစ္ရြာခ်င္း လံုၿခံဳေရးေပးထားဖို႔ ဆိုတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ခုလို ေကာက္စိုက္ ပ်ိဳးႏႈတ္ခ်ိန္ ဆိုလယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ကို ဆင္းရတဲ႔အခါ ရြာနဲ႔လွမ္းတဲ႔ေနရာေတြကို
သြားရပါတယ္။
လယ္ကြင္းေတြက
ေမယုေတာင္ေၾကာႀကီးရဲ႕ အေျခမွာ ရွိေနတာေၾကာင့္ လံုျခံဳေရးအတြက္ ပိုလို႔ခက္ပါေသးတယ္။
လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြမွာလဲ
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မတီတို႔ R2P တို႔နဲ႔ ေတြေဝေနၾကတဲ႔ အေနအထားမွာ ရွိေနပါတယ္။
လံုၿခံဳေရးကို
ေဆာင္ရြက္ရတဲ႔အခါမွာ ျပတ္သားဖို႔က နံပါတ္ ၁ ပါ။ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ ဝင္ေတြကို တိုက္ခိုက္တာထား။
အခုလို အျပစ္မဲ႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို အေၾကာင္းမဲ႔ တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ၿပီဆိုရင္
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလိုမ်ိဳး ျပတ္ျပတ္သားသား တစ္ခုခုမေဆာင္ရြက္ေပးရင္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ
ခမ်ာေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးၾကရမွာပဲ ျဖစ္ၿပီး ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာေဒသကို မၾကာမတင္မွာ
လက္လႊတ္ရပါလိမ့္မယ္။
ဒီနည္းနဲ႔ပဲ
ေမာင္ေတာေဒသမွသည္
ရခိုင္ျပည္
ရခိုင္ျပည္မွသည္
. . . . .
No comments:
Post a Comment