Tuesday, October 15, 2024

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္ (၁၀) တပ္ကုန္းၿမိဳ႕၊ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား

 

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္ (၁၀)

တပ္ကုန္းၿမိဳ႕၊ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား

-----------------------------------------------

 

      ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ၊ ေညာင္ေလးပင္ရြာမွ ၊ ထြက္ခြြြါလာခဲ့ပါတယ္။

      တပ္ကုန္းၿမိဳ႕သို႔ ညေနေစာင္းေလးမွာ ေရာက္ပါတယ္။

      ပထမဦးဆံုး(          )ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ပါတယ္။ ေရက်သြားေပမဲ့ ေက်ာင္းဝင္းတစ္ခုလံုး အမႈိက္သရိက္ ဒိုက္ေတြနဲ႔ ႏြံေတြ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။

      ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေလးက ကိုယ္ေရးေဘးသင့္တာကို မမႈအားဘဲ ေရေဘးသင့္ျပည္သူေတြအတြက္ ကိုယ္တိုင္လဲလွဴ အလွဴခံလဲေပးနဲ႔ ျပန္ကူေနပါတယ္။

      ေက်ာင္းတိုက္ ျပဳျပင္ဖို႔အတြက္ျဖစ္ေစ၊ ဆံုးရႈံးသြားတာေတြ ျပန္ဝယ္ဖို႔ အတြက္ျဖစ္ေစ လိုရာသံုးဖို႔ ေငြက်ပ္ ၂၅သိန္းလွဴခဲ့ပါတယ္။

      (          ) ဆရာေတာ္ေလးက လိုက္ျပလို႔ ေနာက္တစ္ေက်ာင္းကို ေရာက္ပါတယ္။

      ဘိုးဘြားရိပ္သာ ဖြင့္ထားတဲ့ ေက်ာင္းပါ။ ဘိုးဘြားေတြအတြက္ မ်က္စဥ္းလဲလွဴ။ ေက်ာင္းတိုက္အတြက္လဲ ေငြက်ပ္ သိန္း၃၀ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

      တတိယေက်ာင္းကေတာ့ ရပ္ကြက္ေက်ာင္းေလးပါ။

      တံတိုင္းေတြလဲၿပိဳ ၊ မုခ္ဦးေတြလဲၿပိဳနဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး သီတင္းသံုးတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ကို မနည္း - သြားရပါတယ္။ ေျခတစ္ဝါးစာ ပ်ဥ္းခ်ပ္ေလးေတြ ခင္းထားလို႔ သြားလို႔ရေနတာပါ။ ပ်ဥ္ျပားသာ မခင္းထားရင္ ရႊံ႕ထဲ ေခ်ာ္လဲ ၾကၿပီေပါ့။

      ဆရာေတာ္ႀကီးက ေက်ာင္းအေပၚထပ္မွာ ထိုင္ေနပါတယ္။ ပစၥည္း ပစၥယေတြလဲ ရႈပ္ပြလို႔ေပါ့။

      ဆရာေတာ္ႀကီး ၾကည့္ၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာၾကပါ။ ေငြ၁၀သိန္းက်ပ္လွဴ ေတာ့ သာဓုအက်ယ္ႀကီး ေခၚရံုတင္မကဘဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းပါ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ မိန္႔ေတာ္မူေနေတာ့တာပါ။

      ဦးဇင္းေပါက္(ေပါက္ကိုယ္ေတာ္)ကလဲ တပည့္တပန္းေတြနဲ႔ စုၿပီးထပ္မံ လွဴဒါန္းပါေသးတယ္။

      ေနာက္ဆံုးေက်ာင္းကေတာ့ ဘကေက်ာင္းပါ။ ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ စာအုပ္ထြက္ဝယ္ေနလို႔ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။

      ေရေဘးသင့္ခဲ့ေပမဲ့ ေရက်တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေလးစားမိသြားပါတယ္။

      ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာပဲ လိုက္လံျပသတဲ့ ဆရာေတာ္ေလးကို သိန္း ၅၀ က်ပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

      မႏၲေလးထိ ျပန္ရမွာမို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးျပန္အလာကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ေလးကို လွဴလိုက္တာပါ။

      ေပါက္ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းပ်က္ႀကီးကို ေနာက္ခံထားၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာေနပါတယ္။

      ဆယ္လီရြာေတြပဲ သြားလွဴမဲ့အစား ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကို ပံုလွဴၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့ ၾသဝါဒပါ။

      ေရေဘးသင့္တာခ်င္း အတူတူ လူေတြက ဒုကၡသည္စာရင္းဝင္ၿပီး လွဴဒါန္းသူရွိေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကေတာ့ ဒုကၡသည္စာရင္းလဲမရွိ္ ဘယ္သူမွလဲ လာမလွဴနဲ႔ - အထီးက်န္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

      စာေရးသူကို မႏၲေလးအဖြဲ႔က လွဴလိုက္တဲ့ သိန္း(၁၁၀)လဲ ကုန္သြားပါၿပီ။ ဦးဇင္းေပါက္အဖြဲ႔ ပါခဲ့တာလဲ ကုန္သြားၾကပါၿပီ။ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ လွဴခဲ့ၾကတာပါ။

      ေနာက္ဆံုးအလွဴကေတာ့ အျမတ္ဆံုးအလွဴျဖစ္မွာပါ။

      မႏၲေလး၊ မဟာၿမိဳင္က၊ အုပ္ႀကီးဖိုးခြါးနဲ႔ အလွဴရွင္မ်ား ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကေစႏိုင္ဖို႔ပါ။

      သတၱဝါမွန္သမွ် ၊ ေဘးမခ ၊ ေအးျမသာယာၾကပါေစ……….။












Monday, October 14, 2024

ေရေဘးကူညီေရးအလွဴေတာ္ (၉) ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ေလးပင္ရြာ

 

ေရေဘးကူညီေရးအလွဴေတာ္ (၉)

ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ေလးပင္ရြာ

-------------------------------------------

 

စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္း ရန္ေအာင္မင္းေက်ာင္းမွ ထြက္ခြါလာခဲ့ပါတယ္။

ေညာင္ေလးပင္ရြာကို ေရာက္ပါတယ္။

ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဦးတိကၡနဲ႔ ညီေတာင္ေမာင္ ဦးစေႏၵာတို႔ လိုက္ပို႔တာပါ။

ေရေဘးသင့္ျပည္သူေတြ အသင့္ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။

ညီေတာ္ေမာင္ အရွင္ေကာလိနိယ ေက်ာင္းထိုင္ရာ ရြာပါ။

ညီေတာ္မေမာင့္ ေက်ာင္းမွာပဲ ေတြ႕ဆံုၾကတာပါ။

အိမ္ပါသြားလို႔ ခိုကိုးရာမဲ့ခဲ့တဲ့ မိသားစု ၉ စုကို ငါးသိန္းက်ပ္စီ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

စုစုေပါင္း ၄၅သိန္းေပါ့။

ၾသဝါဒလဲ မေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တရားလဲ မေဟာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေရေဘးဒုကၡေတြလဲ မေမးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

ေပါက္ကိုယ္ေတာ္ ရွာေဖြေပးခဲ့တဲ့ သိန္းေျခာက္ရာက အကုန္ေျပာင္သြားပါၿပီ။

မႏၲေလးအဖြဲ႔ လွဴလိုက္တဲ့ သိန္း ၁၁၀ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။

သိန္းေျခာက္ရာျပည့္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းလွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴရွင္ အသီးသီးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

အလွဴရွင္ အသီးသီး က်န္းမာခ်မ္းသာ ေဘးရန္ကြာ၍ လိုရာဆႏၵ ျပည့္ဝၾကပါေစ……….။











Sunday, October 13, 2024

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္(၈) ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ေက်ာင္းျဖဴကုန္းရြာ -------------------------------------

 

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္(၈)

ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ေက်ာင္းျဖဴကုန္းရြာ

-------------------------------------

 

      စက္တင္ဘာလ ၂၆ရက္ ညေန သိမ္ကုန္းရြာ မုဥၥလိႏၵာေက်ာင္းမွ အျပန္ ေက်ာင္းျဖဴကုန္းရြာသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။

      ကိုယ္ပိုင္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား စာက်က္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

      မိုးဖြဲဖြဲေလးကလဲ က်ေန။ တစ္ေနကုန္လဲ ပင္ပန္းေန ခရီးဆက္ရန္ကလဲ ရွိေနလို႔ အခမ္းအနားရယ္လို႔ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ငါးဦးနဲ႔ စုေပါင္း ဓါတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

      သူတို႔ေလးေတြက ပညာေရးဒုကၡသည္ေလးေတြေပါ့ေနာ္။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္း မိသားစုက ေရေဘးသင့္သြားေတာ့ မိသားစု ကိုယ္တိုင္က ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ရွိေနၾကလို႔ သူတို႔ေလးေတြလဲ ေထာက္ပံ့

သူမဲ့ဘဝ ေရာက္ရွိသြားၾကတာပါ။

      တစ္ဦး ငါးသိန္းစီ စုစုေပါင္း ၂၅သိန္းက်ပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

      အဲ့ဒီေနာက္ ရန္ေအာင္မင္းေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

      မင္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး ၊ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးနဲ႔ ထပ္ဆံုပါတယ္။

      ေက်ာင္းသူတစ္ဦးက ေလသာေက်ာင္းတိုက္ကပါ။ ေလသာ ဘ-က ေက်ာင္းေပါ့ေနာ္။

      သူေလးလဲ ပညာေရးဒုကၡသည္ပါပဲ။ သူက ေရေဘးလြတ္ေပမဲ့ မိသားစုက ေရေဘးသင့္ၿပီး အိမ္ပါေရထဲပါသြားလို႔ပါ။ မိသားစုက ေရေဘးဒုကၡသည္ သူကေလးက ပညာေရးဒုကၡသည္ေပါ့။

      သူကေလးကို ငါးသိန္းက်ပ္ လွဴခဲ့ပါတယ္။

      ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုနစ္တန္းေက်ာင္းသားေလးပါ။ ဝါးပင္တပ္ရြာသားေလး ျဖစ္ပါတယ္။ သူလဲ ပညာေရးဒုကၡသည္ပါပဲ။ သူတို႔ မိသားစုက တစ္ဝင္းထဲ ႏွစ္အိမ္ေနၾကတယ္။ ႏွစ္အိမ္လံုးေရထဲပါသြားတယ္။

မိသားစု ရွစ္ဦးလံုး ေသဆံုးသြားတယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့တာပါ။ သူသာ ၿမိဳ႕ေပၚ ေက်ာင္းတက္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ မိသားစုနဲ႔ အတူသာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူကေလးလဲ ေသဆံုးႏိုင္ပါတယ္။

      အခုေတာ့ ပညာေရး ဒုကၡသည္အျဖစ္နဲ႔ ပညာသင္ယူအံုးေပါ့ေလ။

      ေသဆံုးသူ ကိုရည္းစူးၿပီး က်န္ရစ္သူ မိသားစုအတြက္ ေသဆံုးသူတစ္ဦးလွ်င္ ငါးသိန္းက်ပ္စီ ေပးလွဴခဲ့ပါတယ္။

      သူကေလးရဲ႕ မိသားစုက ရွစ္ဦးေသတာဆိုေတာ့ သိန္း(၄၀) ဆံုးရႈံးတဲ့အိမ္က ႏွစ္အိမ္ဆိုေတာ့ (၁၀)သိန္းက်ပ္။ စုစုေပါင္း သိန္း(၅၀) လွဴဒါန္းခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။

      သိန္း(၅၀)လံုး သူကေလးပဲ ခံစားခြင့္ရမွာပါ။ ဘာေၾကာင့္ဆို သူတစ္ဦးတည္း က်န္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

      သူကေလးအတြက္ မုန္႔ဖိုး တစ္သိန္းက်ပ္ ေပးလွဴခဲ့ပါတယ္။

      ဦးဇင္းေပါက္(ေပါက္ကိုယ္ေတာ္)ကေတာ့ သူကေလးကို ေက်ာင္းေဆာင္အျပင္ ေခၚသြားၿပီး အင္တာဗ်ဴးေနပါတယ္။

      သေျပပင္ရြာသူ ကေလးမေလးလို ကိုယ္တိုင္ေရေဘးဒုကၡမၾကံဳခဲ့ရေပမဲ့ ဆံုးရွံဳးမႈကေတာ့ ကေလးမေလးထက္ ပိုဆိုးဝါးပါတယ္။

      သနားစရာ ဘဝေလးေတြပါ။ စာေရးသူတို႔ ေထာက္ပံ့တာက ၅၁ သိန္းပါ။ ၅၁ သိန္းနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးေတြက သူကေလးရဲ႕ ေရွ႕ေရးကို ထိန္းေက်ာင္းေပးႏိုင္ပါေစလို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

      သတၱဝါမွန္သမွ် ေဘးမခ ခ်မ္းျမသာယာၾကပါေစ……….။






Friday, October 11, 2024

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္ (၇) မုဥၥလိႏၵာ သိမ္ကုန္းရြာ

 

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္ (၇)

မုဥၥလိႏၵာ သိမ္ကုန္းရြာ

------------------------------------------------

 

       စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ မနက္ပိုင္းဝါးပင္တပ္ရြာမွ အျပန္ ကားဆရာဦးဆယ္အိမ္မွာ ေန႔ဆြမ္းစားၾကပါတယ္။

       သံဃာ ရွစ္ပါးစာ အေရးေပၚ ခ်က္ျပဳတ္ထားၾကတာပါ။ ေတာထမင္း ေတာဟင္းမ်ားျဖစ္၍ စားရတာ ၿမိန္ပါတယ္။ ေရေႏြးပြဲမွာ ႏြားႏို႔စစ္စစ္ တစ္ခြက္စီ ေသာက္ရပါတယ္။

       ေန႔ဆြမ္းစားၿပီး လက္ေဆးပါးစပ္ေဆးလုပ္ကာ အေပါ့အပါးသြားၿပီး ျခံဝင္းထဲ လွည့္ပတ္ၾကည့္ပါတယ္။

       ကားဆရာေတြ ထမင္းစားေနခ်ိန္ေလး ေတာရႈခင္းအလွ သဘာဝတရားေလးေတြ လိုက္လံ ခံစားတာပါ။

       ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ ေတြ႕ပါတယ္။ ေရခံေျမခံေကာင္းေတာ့ အရြက္ကေလးေတြက အေရာင္လက္ေနပါတယ္။ အာဟာရျပည့္ဝတယ္ေပါ့ေနာ္။

       ေညာင္ပင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ႐ုကၡစိုးႀကီးကို ကုသိုလ္အမွ်ေပးေဝခဲ့ပါတယ္။

       ဆက္လက္ထြက္ခြါရာ ေရႊျမင္တင္ဘုရားကို ေရာက္ပါတယ္။ ေရႊျမင္တင္ဘုရားမွာ ခဏနားၿပီး ေရႊနန္းေပၚရြာ ဒုကၡသည္ ႏွစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ပါတယ္။ တစ္ရြာလံုးမွာ ဒီႏွစ္အိမ္ပဲ ေရထဲပါသြားတာပါ။ ေရေၾကာင့္ ပ်က္စီးတဲ့ အိမ္အေျမာက္အမ်ား ရွိၾကေပမဲ့ ေရထဲေမ်ာၿပီး အိမ္အလံုးလိုက္ ပါသြားတာကေတာ့ ဒီႏွစ္အိမ္ပါပဲ။

       ရြာထဲအထိ မသြားေတာ့ဘဲ ဒီႏွစ္ဦးကို ေရႊျမင္တင္ဘုရားမွာပဲ တစ္ဦးငါးသိန္းက်ပ္စီ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

       ဒုကၡသည္စခန္း မရွိတဲ့ ဒုကၡသည္ႏွစ္ဦးပါ။ ဒါေလးေတြကို ရွာေဖြၿပီး စာရင္းျပဳစုာထားတဲ့ ေနာင္ေတာ္ညီေနာင္ႏွစ္ပါးကို အထူးေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

         မၾကာခင္ - သိမ္ကုန္းရြာသို႔ ေရာက္ပါတယ္။ သိမ္ကုန္ေက်ာင္းသို႔ ဝင္ပါတယ္။ ဓမၼရံုႀကီးေပၚကေန သိမ္ကုန္းေက်ာင္းဝင္းႀကီးကို စီးၾကည့္ေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ရြံ႕ေတြဗြက္ေတြ မေျခာက္ေသးပါဘူး။ အုတ္တံတိုင္းေတြ ၿပိဳက်ေနတာ သစ္ပင္ေတြၿပိဳလဲေနတာ ေရစီးနဲ႔အတူပါလာတဲ့ သစ္တံုး သစ္ခက္ အမႈိက္သ႐ိုက္ေတြ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ျပန္႔ၾကဲေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

       အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို ငါးသိန္းစိီလွဴပါတယ္။ အိမ္ေမ်ာ ဒုကၡသည္က ၂၁ဦးပါ။ ငါးသိန္းက်ပ္စီဆိုေတာ့ ၁၀၅သိန္းေပါ့။

       ေလးဦးကေတာ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြပါ။ မိသားစုက အိမ္ေပ်ာက္သြားလို႔ ပညာေရးတစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ေက်ာင္းဆက္ မတက္ႏိုင္မွာစိုးလို႔ ၅သိန္းက်ပ္စီ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ေလးဦးဆိုေတာ့ သိန္း၂၀ က်ပ္ေပါ့။

       စုစုေပါင္း ၁၂၅ သိန္းက်ပ္ လွဴႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။    

       အိမ္ပါသြားလို႔ ခိုကိုးရာမဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျပည္သူနဲ႔ မိသားစုေရေဘးသင့္သြားလို႔ ပညာေရးေထာက္ပံ့မႈ လိုအပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို လွဴဒါန္းရတဲ့

ကုသိုလ္ကေတာ့ ဧရာမ မဟာကုသိုလ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေရးေဘးကူညီေရး အလွဴရွင္မ်ား သိေစခ်င္တာပါ။

 

       သတၱဝါမွန္သမွ် ေဘးမခ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိပါေစ။













Friday, October 4, 2024

ေရေဘးကူညီေရးအလွဴေတာ္ (၆) ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ၊ ဝါးပင္တပ္ရြာ

 

ေရေဘးကူညီေရးအလွဴေတာ္ (၆)

ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ ၊ ဝါးပင္တပ္ရြာ

-------------------------------------

 

       သေျပပင္ရြာကအျပန္ ဝါးပင္တပ္ရြာကို ေရာက္ပါတယ္။ ဝါးပင္တပ္ရြာကို တကူးတက အေရာက္သြားလို႔ ေရာက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အလိုလို ေရာက္သြားတာပါ။

       သေျပပင္ရြာကေန ဆင္းလိုက္ရင္ ဝါးပင္တပ္ရြာကို တန္းေရာက္လို႔ပါပဲ။ သေျပပင္နဲ႔ ဝါးပင္တပ္က ေတာင္ေပၚနဲ႔ ေတာင္ေအာက္ေလးတင္ ေဝးတာပါ။

       ဝါးပင္တပ္ကေန တက္လိုက္ရင္ သေျပပင္ရြာသို႔ ေရာက္ၿပီး ၊ သေျပပင္ကေနဆင္းလိုက္ရင္ ဝါးပင္တပ္သို႔ ေရာက္တာပါပဲ။ ျဖတ္သြားလို႔သာ ရေပမဲ့ ေက်ာ္သြားလို႔ မရတဲ့ ရြာကေလးေပါ့။

       ေရေဘးကူညီေရး အလွဴရွင္ေတြက ဝါးပင္တပ္ရြာကို ျဖတ္သြားၾကေပမဲ့ ဝါးပင္တပ္ရြာကို မလွဴၾကပါဘူး။ ဝါးပင္တပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး သေျပပင္ပဲ သြားလွဴၾကတာပါ။

       တကယ္ေတာ့ ဝါးပင္တပ္ရြာကလဲ ဆံုးရႈံးမႈ ႀကီးမားတာပါပဲ။ အိမ္ေျခ ၄၂အိမ္မွာ ၂၆အိမ္က ေရထဲပါသြားၿပီး ၁၆ဦး ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။

       ၂၆ အိမ္ထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ၂ဦးေသ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က သံုးဦးေသ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေလးဦးေသနဲ႔ မေသဘဲ အိမ္ေရေမ်ာရံုေမ်ာတဲ့ မိသားစုေတြလဲ ရွိပါတယ္။

       စာေရးသူတို႔လဲ ဝါးပင္တပ္ကို ျဖတ္ၿပီးသေျပပင္အထိ အေရာက္လာခဲ့တာပါ။ ယာဥ္ကုသိုလ္အျဖစ္ လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ ေရႊသမားႀကီး ဦးဆယ္က ရွင္းျပေတာ့မွ ဝါးပင္တပ္ရြာအေၾကာင္း သိရတာပါ။

       ဦးဆယ္ကလဲ အတိအက်ေတာ့ မသိပါဘူး။ အေသအေပ်ာက္မ်ားတဲ့ အေၾကာင္းေလာက္ပဲ သိတာပါ။ အျပန္မွာေတာ့ ဝါးပင္တပ္ရြာထဲအထိ ဆင္းၿပီး စံုစမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

       ကိုယ္တိုင္ စံုစမ္းမွ အေသအေပ်ာက္စာရင္း အတိအက်ကို သိရွိခဲ့ရတာပါ။

       အိမ္ေရေမ်ာ - ၂၆အိမ္အတြက္ ၅သိန္းက်ပ္စီ။ ၂၆×၅ = ၁၃၀ သိန္းက်ပ္။ ေသဆံုးသူ ၁၆ ဦးအတြက္ ငါးသိန္းက်ပ္စီ။ ၁၆×၅ = ၈၀သိန္းက်ပ္။ တစ္ရြာလံုး(၄၂)အိမ္အတြက္ ရိကၡာဖိုး - သိန္း၅၀ က်ပ္။

       စုစုေပါင္း - သိန္းေပါင္း ၂၆၀က်ပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

       ဒီတစ္ခါေတာ့ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ မလွဴဒါန္းဘဲ ဦးဇင္းေပါက္ (ေပါက္ကိုယ္ေတာ္) ကို လွဴခိုင္းလိုက္ပါတယ္။

       ေပါက္ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ အာေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ရြာကို ပံုေအာ လွဴလိုက္ရလို႔ ဝမ္းအသာႀကီး သာေနေလရဲ႕။

       ဒီလိုအေသအေပ်ာက္မ်ားပါလ်က္ လူမသိ သူမသိ ျဖစ္ရတာကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မေကာင္းလို႔ပါပဲ။

       ရြာလူႀကီးက ရြာအတြက္ ဘာမွကို လုပ္မေပးတာပါ။

       ရြာလူႀကီးကိုယ္တိုင္ ေရထဲအိမ္ေမ်ာ သြားခဲ့တာပါ။

       ရြာလူႀကီးက ထိုင္ငိုေနရံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါသတဲ့။

       စာေရးသူတို႔ ေရာက္ေတာ့ ရြာလူႀကီး အငိုဝသြားပါၿပီ။

       ဝါးခုတ္သြားသတဲ့။

       အိမ္ျပန္ေဆာက္ဖို႔ေပါ့ေလ။

       သေျပပင္နဲ႔ ဒီေလာက္နီးတာေတာင္ အလွဴ အကူ ေရာက္မလာတာလဲ မေျပာနဲ႔ေလ။

       ဗီႏိုင္း ဆိုင္းဘုတ္ကေလးေတာင္ ေထာင္မထားၾကဘူးဗ်။

       တကယ္ဆို - ဝါးပင္တပ္ရြာ ၊ အိမ္ေျခ ၄၂၊ ေရေမ်ာ၂၆၊ ေသဆံုး ၁၆ ေလာက္ေတာ့ ေရးထားသင့္တာေပါ့။

       အခုဟာက ဗီႏိုင္းမေျပာနဲ႔ ဂ်က္ထူေလးနဲ႔ေတာင္ ေရးမထားၾကဘူးဗ်ာ။

       ငတ္ေပါက္ ငတ္ေပါက္။

       သတၱဝါမွန္သမွ် ေဘးမခ ခ်မ္းျမသာယာၾကပါေစ။











Thursday, October 3, 2024

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္(၅) ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ သေျပပင္ရြာ

 

ေရေဘးကူညီေရး အလွဴေတာ္(၅)

ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ သေျပပင္ရြာ

---------------------------------------------

 

       စက္တင္ဘာလ ၂၅ရက္ေန႔ မနက္အာရုဏ္ဆြမ္းအျဖစ္ ရန္ေအာင္မင္းေက်ာင္း မွာ ယာဂု(ဆန္ျပဳတ္) ဘုန္းေပးပါတယ္။ ေတာၿမိဳ႕ဆိုေတာ့ ေက်းလက္အဟာရေလး ေတြက မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ စားေကာင္းပါတယ္။

       ေတာင္ေပၚတက္ၾကေတာ့မွာဆိုေတာ့ ပါလာတဲ့ကားေတြနဲ႔အဆင္မေျပပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဦးစေႏၵာနဲ႔ ဦးတိကၡ - ညီေနာင္ႏွစ္ပါးက တြဲလက္ညီ ေရႊသမားေတြကို ေခ်ာေခၚပါတယ္။ ဦးစိုးထြန္းရွိန္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာ ကိုဉာဏ္ဝင္းလဲ ပါလာပါတယ္။

       ကားေတြက အျမင့္ႀကီးေတြပါ။ ေရႊေတာသို႔ တက္ေနက်ကားေတြျဖစ္ပါတယ္။

       ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ထဲမွာကိုပဲ ေရဝပ္တဲ့ေနရာဝပ္ ေရစီးတဲ့ေနရာစီးနဲ႔ ေတာင္ေက်ေရေတြ မကုန္ႏိုင္ေသးပါဘူး။

       သိမ္ကုန္းျဖတ္ေတာ့ ေရေတာႀကီးကို မနည္းျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရပါတယ္။

       လမ္းတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ကားေျပာင္းစီးၾကပါတယ္။ ကားသံုးစီးမွာ တစ္စီးက ၾကံခိုင္မႈစိတ္မခ်ရလို႔ ကားတစ္စီးထပ္စီစဥ္ေပးတာပါ။

       ေနာက္ေရာက္လာတဲ့ ကားဆရာက စာေရးသူေက်ာင္းလဲ ေရာက္ဖူး ၊ စာေရးသူအေၾကာင္းလဲသိ ၊ ေရႊသမားလဲျဖစ္ေတာ့ ေရေဘးသတင္းကို စံုေစ့ေအာင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

       သူက ကားေမာင္းရင္း ရႈခင္းေတြကို ထိုးျပၿပီး ရွင္းျပေပး စာေရးသူတို႔က နားေထာင္ရင္း လိုက္ၾကည့္နဲ႔ အေတာ္ထိတ္လန္႔စရာျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးပါ။

       လမ္းေဘးမွာ ကားအႀကီး အေသးမ်ိဳးစံု ပိန္ရႈံ႕ၿပီးပက္လက္လန္ေနတာေတြ တစ္ေစာင္းလဲေနတာေတြ ၊ အိမ္လံုးကၽြတ္ပါသြားလို႔ အိမ္သာက်င္းပဲ က်န္ခဲ့တာေတြ ၊ ေရစီးနဲ႔ေမ်ာပါလာတဲ့ သစ္တံုးေက်ာက္တံုးနဲ႔ အမိႈက္သ႐ိုက္ေတြ ဒိုက္ေတြက လယ္ခင္းေတြေပၚစုျပံဳေသာင္တင္ေနတာေတြ စံုေနတာပါပဲ။

       ေခ်ာင္းေသးေသးေလးမွ ျမစ္ျပင္က်ယ္ ေရျပင္က်ယ္ႀကီးျဖစ္ သြားတဲ့ေနရာ ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚကဆင္းၿပီး ေလ့လာၾကပါတယ္။ ေျခမ်က္စိေလာက္ပဲ ေရရွိေပမဲ့ ေရစီးက အသန္သား။ ဒူးေခါင္းေလာက္ဆိုရင္ ကေလးေတြ အဖိုးအဖြားေတြ ေရထဲဆင္းေလွ်ာက္ရင္ ေမွ်ာႏိုင္တဲ့ ေတာင္က်ေရအလ်င္ပါ။

       သေျပပင္ရြာေရာက္ေတာ့ လူေတြတန္းစီၿပီး အလွဴခံေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္သုတ္က ေဝငွလွဴဒါန္းလို႔ လူတန္းႀကီးက မကုန္ေသးဘူး။ ေနာက္ထပ္ အလွဴရွင္တစ္သုတ္က ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ - ကားစီးေရ ရာခ်ီၿပီး လာလွဴၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

       တန္းစီရတဲ့ ဒုကၡကလဲ မလြယ္ဘူးေလ။ တစ္အိမ္ေထာင္ တစ္ေယာက္စီ တန္းစီတိုးေဝွ႕ယူရတာ။ ပထမအသုတ္ ဦးျဖဴတိုးၿပီး ဒုတိယအသုတ္က် ေဒၚနီက တိုးယူပါတယ္။တတိယအသုတ္က် သားျဖစ္သူ ေမာင္ညိဳ ၊ စတုတၱအသုတ္က် သမီး မဝါ - ဒီလိုတစ္ဦးစီ တိုးယူရတာ တစ္ေနကုန္ဆိုေတာ့ ယူရတဲ့သူေတာင္ ေညာင္းလာပါတယ္။

       ေရသန္႔တစ္ဘူးစီေလာက္ ၊ မုန္႔တစ္ထုပ္စီေလာက္ဆို မလာၾကေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က်လဲ ကေလးေတြကိုပဲ တိုးခိုးလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။

       ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းလူႀကီးေတြက အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ေအာ္ရင္း အလုပ္ေတြရႈပ္။ စာေရးသူတို႔ကိုလဲ အားနာ ၊ စာေရးတို႔ကလဲ ပြဲေစ်းတမွ် စည္းကားလွတဲ့ ဒုကၡသည္ စခန္းကို အံ့ၾသနဲ႔ အေတာ္ေလး အတြဲညီေနၾကပါတယ္။

       လႉဖြယ္ပစၥည္း(ရိကၡာ) ေတြက ပံုေနပါၿပီ။ အိမ္ေထာင္စု တစ္စုလွ်င္ ၂ - ႏွစ္စာ စားရင္ေတာင္ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ စခန္းလူႀကီးေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

       ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ျပည္သူေတြက ေသာက္ေရသန္႔တန္ဖိုး ကိုေတာင္ နားမလည္ေတာ့ပါဘူး။ ေသာက္ေရသန္႔နဲ႔ ေျခေဆးၾကတဲ့ ျပည္သူေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။

       တန္းစီတိုးလိုက္ ျပန္လာရင္ ေသာက္ေရသန္႔နဲ႔ ေျခေဆးလိုက္ ၊ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္တိုးလိုက္ ျပန္လာၿပီး ေသာက္ေရသန္႔နဲ႔ ေျခေဆးလိုက္နဲ႔ ေမာင္မင္းႀကီးသား ၊ မယ္မင္းႀကီးမတို႔ရဲ႕ ဘုန္းကံကို စာေရးသူတို႔ ဒီတစ္သက္ လိုက္မီႏိုင္မယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။

       စခန္းဥကၠ႒ ဦးလွႀကီးက ေခ်ာင္းထဲလဲလိုက္ျပ ၊ ဓမၼရံုႀကီးလဲ လိုက္ျပ ၊ သေျပပင္ႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရြာအမည္ကို သေျပပင္လို႔ ေခၚတာပါတဲ့။ ရြာက ေရျမဳပ္လို႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့ သေျပပင္ႀကီးကေတာ့ ေရလယ္ေခါင္မွာ ထီးထီးႀကီး

ရွိေနပါေသးတယ္။

       ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ သက္တန္းရွည္တဲ့ သေျပပင္ႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရြာအမည္ကို သေျပပင္လို႔ ေခၚတာပါတဲ့။ ရြာက ေရျမဳပ္လို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့ သေျပပင္ႀကီးကေတာ့ ေရလည္ေခါင္မွာ ထီးထီးႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။

       ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႏွစ္လံုး ေျမႀကီးေအာက္ ေရာက္သြားတာမ်ား ေခါင္မိုးေလးပဲ ေပၚပါေတာ့တယ္။

       စာေရးသူတို႔ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ျပန္လာေတာ့ စခန္းဥကၠ႒ဦးလွႀကီးနဲ႔ အဖြဲ႔က ၾသဝါဒခံယူၾကပါတယ္။ ရြာသူရြာသားအခ်ိဳ႕လဲ ၾသဝါဒနာယူၾကပါတယ္။

       စာေရးသူက ထံုစံအတိုင္း လက္စြဲတရား နေမာတႆ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

       ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သိန္းႏွစ္ဆယ္က်ပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

       ေန႔ဆြမ္းစားခ်ိ္န္နီးေနၿပီမို႔ အျမန္ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ ေက်ာက္ဆည္၊ မိတၳီလာ၊ မအူပင္၊ ဘိုကေလး၊ ကရင္၊ ရန္ကုန္ ၊ ထားဝယ္စတဲ့ အေဝးႀကီးကေန တကူးတကသယ္လာတဲ့ေရသန္႔ေတြ သေျပပင္ေရာက္မွ ေျခေဆး ေရျဖစ္ေတာ့တယ္ဆိုတာ ေျပာမယံု ၾကံဳဖူးမွ သိၾကမွာပါေလ။